สัตตสัมโพชฌังคธรรม หรือโพชฌงฌ์ทั้ง ๗ ฉบับวัดธงสัจจะ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน มีเนื้อหาว่าด้วยเครื่องป้องกันว่าด้วยธรรมเป็นไปเพื่อตรัสรู้ ๗ ประการ มีที่มาปรากฏในพระไตรปิฎก สุตตันตะปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรคว่า ครั้งหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ เวฬุวนาราม ใกล้กรุงราชคฤห์ ครั้งทรงเสด็จเยี่ยมพระมหากัสสปะที่อาพาธอยู่ในถ้ำปิปผลิคูหา ทรงแสดงธรรมสัตตสัมโพฌงค์ ๗ ประการแก่พระมหากัสสปะให้หายจากอาการป่วย ด้วยเหตุนี้จึงเป็นที่มาของความเชื่อของชาวพุทธที่ว่าการสวดสาธยายสัตตสัมโพฌชงค์ทำให้หายจากอาการเจ็บป่วย บทสวดสัตตสัมโพชฌงค์นั้น โบราณาจารย์ใช้วิธีประพันธ์คาถาประมวลเรื่องสรุปความซึ่งไม่ใช่บาลีจากพระไตรปิฎกโดยตรง แต่นำสารัตถะหัวข้อธรรมจากพระไตรปิฎกมาเรียบเรียงใหม่ให้กระชับและไพเราะยิ่งขึ้น